Studenci Uniwersytetu Trzeciego Wieku z Kłaja w maju i czerwcu 2019 r. zaplanowali spektakularny finisz roku akademickiego 2018/2019 w ramach realizacji zadania publicznego pt. „Aktywni, świadomi i konsekwentni na rzecz kultury. Projekt realizowano dzięki dofinansowaniu z funduszy na realizację zadania publicznego 2019 r. „W zakresie wspierania kultury, sztuki, ochrony dóbr i dziedzictwa narodowego” przez Wójta Gminy Kłaj.
Jako pierwszy punkt projektu odwiedziliśmy Złoty Potok w samym sercu Jury Krakowsko – Częstochowskiej pełen, historii ruin zamku w Mirowie, odrestaurowanego Zamku w Bobolicach i Pałacu Raczyńskich zachwycił malowniczym położeniem. Odwiedziliśmy Dworek Krasińskich rodzinną siedzibę jednego z twórców epoki romantyzmu Zygmunta Krasińskiego. Jako dorosły człowiek wraz z żoną i córeczkami powrócił tu na jakiś czas. Nawet nazwał dwa krasowe źródełka w parku imionami dziewczynek. Po nagłej śmierci 4-letniej Elżbietki wyjechał z tego pięknego miejsca, nie mógł udźwignąć ciężaru rozpaczy. Spacerując po tym rezerwacie przyrody przeżywaliśmy nostalgię i piękno tej romantycznej krainy. Wypatrywaliśmy w kamiennych ostańcach Pana Twardowskiego w bramie skalnej jego imienia. Nie przestraszył nas skalny „Diabelski Most”. Na szczęście nikt z nas nie zagubił się na Pustyni Siedleckiej, której nie mogliśmy nie odwiedzić.
Kolejna wyprawa zaplanowana na Pogórze Ciężkowickie nie odbiegała od naszych tegorocznych zainteresowań. Znów nasze kroki skierowaliśmy do rezerwatu przyrody. Skamieniałe Miasto wydaje się, że nie ma prawa przemówić, a jednak jak uświadamiamy sobie jak powstało, ile widziało przez te wszystkie wieki, ilu ludzkich losów było świadkiem to zawsze niezmiennie zachwyca i budzi pokorę. Jesteśmy nieustraszeni więc z Wąwozem Czarownic też byśmy sobie dali radę, a co!
Zasłużyliśmy na godne zakończenie roku, które wsparte przez środki z projektu jest dla nas najistotniejszym spotkaniem integracyjnym. To właśnie teraz odbierając pamiątkowe dyplomy ukończenia roku możemy się zatrzymać. Wspominać i dyskutować nad kształtem oraz rozwojem naszego wspólnego uczelnianego bytu. Dzielić się doświadczeniami. Głośno marzyć o kolejnych wyprawach i dyskutować nad tematami przyszłych wykładów.
Ciekawi jesteśmy, czy po wakacjach uda nam się ambitnie zaplanować nasze zamierzenia, wszak nieustraszone serce bija w nas miarowo od wielu lat. Nie damy się, nie znudzimy, a trudności nas nie przestraszą. Prawda?
Dorota Kosmowska
